CHP’nin Yeni Döneminde Eleştiri Oklarının Hedefi: Özgür Özel

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Cumhuriyet Halk Partisi’nin (CHP) Genel Başkanı olarak seçilen Özgür Özel, göreve gelmesinden bu yana birçok eleştiriyle karşı karşıya kalmıştır. Bu eleştiriler, hem partinin iç dinamikleri hem de genel siyasi atmosferle bağlantılı olarak farklı boyutlarda kendini göstermektedir. Özel’in liderliğinde CHP’nin ideolojik tutarlılığı sorgulanırken, parti tabanında da çeşitli sosyolojik gerilimler gözlemlenmektedir.

Özgür Özel’in liderliğinde CHP’nin yaşadığı dönüşüm, bir anlamda hegemonya mücadelesi olarak değerlendirilebilir. Gramsci’nin kavramını ödünç alırsak, Özel’in çabaları, CHP içinde yeni bir hegemonya inşa etmeye yöneliktir. Ancak bu hegemonya, parti içi ve dışı muhalefet tarafından “köksüz bir değişim” olarak nitelendirilmektedir. Bu değişimin köklerinin yeterince derine inmemesi, parti içi çekişmelerin artmasına yol açmakta ve toplumsal tabanda ciddi bir meşruiyet krizine neden olmaktadır.

Bir diğer eleştiri noktası ise Özel’in liderliğinin karizma eksikliği üzerinedir. Max Weber’in ortaya koyduğu karizmatik otorite kavramı, liderlerin kitleler üzerinde bıraktığı etkiyi açıklar. Ancak Özel’in, seleflerine kıyasla, karizmatik bir liderlik sergilemediği yönünde yaygın bir kanı vardır. Bu durum, hem parti tabanında hem de seçmen nezdinde CHP’ye yönelik güvenin azalmasına yol açmaktadır. Karizmatik liderliğin yokluğu, partinin toplumsal sözleşme sunma kapasitesini de zayıflatmaktadır. Bu noktada, Özel’in liderliği altında CHP’nin, toplumsal sözleşmeyi yeniden kuracak bir vizyon geliştirme konusunda zorluklar yaşadığı görülmektedir.

Bu bağlamda, CHP’nin ideolojik duruşu ve liderlik vizyonu, özellikle seçim süreçlerinde daha fazla sorgulanır hale gelmiştir. Özgür Özel’in, partinin tarihsel misyonunu koruyarak, yeni bir vizyon oluşturup oluşturamayacağı, hem parti içi muhalefet hem de kamuoyu tarafından dikkatle izlenmektedir. Özel’in liderliğinde CHP’nin ideolojik tutarlılığı ve karizmatik liderlik eksikliği, partinin toplumsal meşruiyetini tehlikeye atabilir.